Alle emotionele ervaringen die we hebben vanaf onze geboorte slaan we op. Ervaringen met ouders, vrienden, liefdespartners en later met onze eigen kinderen. Hoe er vroeger met ons is omgegaan, vormt een verwachting voor hoe mensen nu met ons zullen omgaan.

Verwachtingen zijn bijvoorbeeld:

‘ik word sowieso niet begrepen’

‘ik zal toch wel afgewezen worden’

‘wat ik wil in het leven zal er toch niet zijn’

‘ik krijg altijd minder dan anderen’

‘ik doe altijd alles alleen, ik kan op niemand rekenen’

De programmering van dit systeem ontstaat dus al jong. Dit systeem trekt, in ons leven nu, interacties aan die we kennen uit onze jeugd. Als deze interacties ook zijn wat we daadwerkelijk nodig hebben (bv. steunende, liefdevolle vriendschappen) is er weinig aan de hand. Maar helaas is dat waar we aan gewend zijn vaak aantrekkelijker dan wat we daadwerkelijk nodig hebben. En zo blijven we in situaties belanden waarin we onszelf tekort doen.

En dan komen we in situaties waar we altijd werken voor bazen die je grenzen niet respecteren, daten met onbeschikbare mensen of ‘leeglopen’ in vriendschappen.

Dit aantrekken van situaties gebeurt (vaak) onbewust. Maar het bepaald wel een groot gedeelte van je gedrag.

Door je bewust te worden van de gevoelens die naar boven komen in interacties met anderen, kun je ruimte maken voor nieuw gedrag en nieuwe keuzes. 

Je ontlaadt de energie rondom de oude verwachting en ‘herschrijft’ je programmering.

Dit bewust worden kun je oefenen in therapie, met ademwerk, schrijven, yoga, visualisatie en meditatie.